Encyklopedia

Holothuria edulis

Encyklopedia akwarystyczna

Strzykwa – Holothuria edulis

Pochodzenie: zamieszkuje on obszar Indopacyfiku, od Morza Czerwonego i wschodnich wybrzeży Afryki aż po Hawaje.

Wielkość: osiąga do 30 cm długości.

Zbiornik: akwarium rafowe o grubej warstwie piaszczystego podłoża.

Charakterystyka: całkowicie nieszkodliwa. Pędzi aktywny tryb życia, przekopując przy pomocy wieńca czułków otaczających otwór gębowy podłoże w poszukiwaniu resztek organicznych. Jest wyspecjalizowanym mułożercą przyczyniającym się do poprawy czystości zalegającego na dnie piasku i przyśpieszenia obiegu materii w zbiorniku. Polska nazwa „strzykwa” pochodzi od niezwykłej umiejętności obronnej – w razie zagrożenia zwierzę to potrafi wystrzyknąć na zewnątrz swoje organy wewnętrzne, które następnie powoli regeneruje. Uwaga! Gatunek ten posiada w swym ciele toksyny uwalniane w chwili jego zabicia potencjalnie groźne dla wszystkich zamieszkujących zbiornik ryb. Dlatego, podczas prac pielęgnacyjnych w akwarium, należy uważać, aby nie rozgnieść ani nie uszkodzić strzykwy, np. podczas przesuwania kawałków skał.

Opis: posiada charakterystyczne, robakowate, obłego kształtu ciało (z tego powodu strzykwy bywają zwane potocznie „ogórkami morskimi”). Odznacza się ciemnoczerwonym ubarwieniem, często z czarnymi plamami na grzbiecie. Spodnia strona ciała jest nieco jaśniejsza.

Rozmnażanie: nie rozmnaża się w niewoli.

Pokarm: resztki organiczne pobierane z podłoża, w typowym akwarium rafowym z regularnie karmionymi rybami nie wymaga specjalnego dokarmiania Zwierzę powoli przesuwa się po dnie, zjadając podłoże wraz z cząstkami pokarmowymi i wydalając czysty piasek, którego charakterystyczne wałeczki znaczą szlak wędrówki strzykwy. (js)

Pokaż więcej

Powiązane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Sprawdź również
Close
Back to top button