ArtykułyPorady

Czukuczan chiński w akwarium towarzyskim?

Czy czukuczan chiński nadaje się do typowego akwarium ozdobnego? Słyszałam, że ta ryba rośnie bardzo duża i niszczy rośliny. Czy to prawda?

Dagmara

Czukuczan chiński niespecjalnie nadaje się do akwarium ogólnego, natomiast reszta zasłyszanych przez Panią informacji jest zgodna z prawdą. Ryba ta jest endemicznym gatunkiem spotykanym wyłącznie w dolnym i środkowym biegu chińskiej rzeki Jangcy. W swej ojczyźnie była niegdyś cenioną i istotną pod względem gospodarczym rybą konsumpcyjną. W ostatnich latach, ze względu na budowę zapór na Jangcy i zanieczyszczenie tej rzeki, jego liczebność bardzo zmalała. Obecnie należy on do gatunków zagrożonych wyginięciem.

W nurtach Jangcy czukuczan chiński osiąga znaczne rozmiary. Trafiają się ponoć sztuki dochodzące do niemal metra długości i ważące po 35 kg! W akwariach wielkość ryb zależy od pojemności zbiornika – w dużym 500–1000 litrowym akwarium mają szansę osiągnąć do 60 cm długości. Ryby te rosną stosunkowo wolno, przeciętnie ok. 5 cm na rok, mogą za to dożywać wieku nawet do 25 lat. Odznaczają się niezwykle charakterystycznym kształtem ciała – u młodych osobników jest ono zwaliste, silnie wygrzbiecone, zwężające się w kierunku ogona. Płetwy są szerokie i długie. Szczególnie groteskowo rozrośnięta jest płetwa grzbietowa. Sięga ona od przedniej części grzbietu niemal do ogona. Przednia część płetwy grzbietowej jest dodatkowo wydłużona, przypomina wyglądem żagiel i może dochodzić do 60 cm wysokości! Głowa i pysk są przystosowane do pobierania pokarmu z dna – otwór gębowy znajduje się po spodniej stronie ciała. Ubarwienie i kształt czukuczanów zmieniają się wraz z wiekiem. Osobniki młode, a takie najczęściej oglądamy w sklepach, są żółte lub czerwonawe w szerokie, pionowe, brunatne pasy ciągnące się od czubka płetwy grzbietowej aż do brzucha. Z wiekiem pasy te bledną i rozmywają się, a ciało staje się bardziej podłużne, walcowate. Dorosłe, kilkuletnie sztuki są jasnobrunatne z niewyraźnymi poziomymi liniami. Ryby te potrafią również, niczym kameleony, zmieniać natężenie kolorów zależnie od pory dnia, od jasnego po bardzo ciemne.

Czukuczany, pomimo swoich rozmiarów, należą do ryb łagodnych i przyjacielskich zarówno wobec przedstawicieli własnego, jak i innych gatunków. Bez obaw można łączyć je z innymi spokojnymi rybami, pod warunkiem oczywiście, że nie będą one od nich dużo mniejsze. Z racji swej wielkości wymagają jednak odpowiednio dużego pomieszczenia. Należy przygotować dla nich zbiornik co najmniej 800–litrowy o wysokości minimum 50 cm. Podłoże powinien stanowić gruby żwir lub nawet drobne kamyki (10–25 mm średnicy). Czukuczany w poszukiwaniu pokarmu nieustannie pływają i namiętnie ryją w podłożu, toteż zastosowanie piasku lub drobniejszego żwirku spowodowałoby jego przekopanie aż do dna i silne zmącenie wody. Jako elementy dekoracyjne najlepiej sprawdzają się duże otoczaki, kawałki skał i większe kawały drewna. Zbiornik powinien być jasno oświetlony, najlepiej z udziałem światła słonecznego, choć wtedy mogą pojawić się problemy z nadmiernym rozwojem glonów. Niezbędne jest również zainstalowanie bardzo wydajnego filtra. Wprowadzenie do akwarium z czukuczanami roślin zawsze będzie wiązać się z ryzykiem ich utraty. Są to ryby częściowo roślinożerne, ich bezzębne pyszczki znakomicie nadają się do obgryzania i zjadania młodych pędów. Z całą pewnością więc trzeba zrezygnować z roślin delikatnych. Można eksperymentować z uprawą gatunków odpornych, takich jak anubiasy, krynia tajlandzka czy większe zwartki. Na początek najlepiej umieścić w akwarium pojedynczą roślinę danego gatunku i empirycznie przekonać się, czy ryby jej nie zniszczą. W celu zabezpieczenia przed wykopaniem jej z podłoża należy obłożyć szyję korzeniową większymi kamieniami. Rośliny można też sadzić w doniczkach.

Ryby te najlepiej czują się w temperaturze 15–26ºC. Woda powinna być miękka do średnio twardej (4–15ºdGH), kwaśna do lekko zasadowej (pH od 6,0 do 7,5). Ze względu na rozmiary i żarłoczność ryb w wodzie szybko gromadzą się produkty przemiany materii, wskazane jest więc jej regularne, obfite podmienianie, nawet do 40% objętości zbiornika tygodniowo.

Czukuczany są niezmiernie żarłoczne i wymagają podawania dużych ilości pokarmu. Żerują praktycznie nieustannie przez całą jasną część doby. W poszukiwaniu pożywienia przekopują dno, penetrują zakamarki, wciskają się między skały i kamienie. W ciemności przestają żerować – po wyłączeniu w akwarium światła niekiedy wręcz gwałtownie nieruchomieją. W naturze ryby te żywią się głównie resztkami roślinnymi i znajdowanymi na dnie bezkręgowcami. W akwarium chętnie pobierają praktycznie każdy rodzaj pokarmu, który opada na dno: suche grube płatki, peletki, granulki, tabletki, żywe i mrożone larwy ochotki, szklarki, krewetki, kryl, gamarus, rureczniki, dżdżownice. Nie wolno zapominać o znacznym dodatku pokarmów roślinnych, obok suchych płatków mogą stanowić go np. dokładnie umyte pod bieżącą wodą liście sałaty lub szpinaku. Ryby nie gardzą też glonami, które cierpliwie objadają z szyb i kamieni, czyszcząc przy tym zbiornik. Nie wolno zapominać, aby pokarm podawany był co najmniej na godzinę przed zgaszeniem światła – podany później nie zostanie do końca wyjedzony.

O rozmnażaniu czukuczanów wiadomo bardzo niedużo. W naturze ryby te odbywają w porze godowej wędrówkę w gorę rzeki Jangcy. W czasie tarła pojedyncza samica jest w stanie złożyć nawet powyżej 50 tysięcy jaj. Ikra jest następnie strzeżona przez samca. Najprawdopodobniej nikomu jak dotąd nie udało się rozmnożyć tych ryb w niewoli.

Redakcja MA

Pokaż więcej

Powiązane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button