Tramitichromis sp.

Tramitichromis sp.

Fragment artykułu: Ad Konigs: Tramitichromis – niezwykli mieszkańcy jeziora Malawi. Opublikowano drukiem w Magazynie Akwarium nr 7/2012 (120).

Przedstawiciele rodzaju Lethrinops należą do pielęgnic, które osiągnęły jeden z największych sukcesów ewolucyjnych pośród wszystkich mieszkańców jeziora Malawi. Udało im się opanować najrozleglejszy z tamtejszych biotopów, czyli strefę piaszczystego i mulistego dna tego olbrzymiego akwenu. Ogółem stanowi to niemal 95% przestrzeni życiowej dostępnej w jeziorze dla ryb bytujących w pobliżu dna. Zapewnia im to aż nadto miejsca i pokarmu. Porównywalnym osiągnięciem mogą pochwalić się chyba tylko ryby z grupy „utaka”. Dzisiaj chciałbym przedstawić przedstawicieli wyjątkowego rodzaju Tramitichromis. Ryby te przez długi czas były zaliczane właśnie do wspomnianego na wstępie rodzaju Lethrinops. Rzeczywiście, zewnętrznie niemal nie różnią się od jego przedstawicieli, zaś ich prawidłowe oznaczenie wymaga zajrzenia im do pysków (a konkretnie – obejrzenia dolnej szczęki)…
Wszyscy przedstawiciele ryb z grupy „Lethrinops” (w szerszym ujęciu, a więc obejmującej również opisywany rodzaj ryb) poza okresem godowym charakteryzują się posiadaniem srebrzystego ubarwienia. Żerując, pływają zazwyczaj w dużych stadach. Niewielkie rozmiary osiągane przez przedstawicieli rodzaju Tramitichromis oraz ich generalnie podobny wygląd są podyktowane względami behawioralnymi, a konkretnie – wysoką presją drapieżników, którzy, wobec obfitości zdobyczy, dokonują jej wyboru. Najbardziej narażone na pożarcie są okazy w jakikolwiek sposób wyróżniające się ze stada np. swoim zachowaniem lub ubarwieniem – z miejsca stanowią one główny cel ataku. Właśnie dlatego wszystkie pielęgnice strefy piaszczystego dna wyglądają mniej więcej tak samo. Można również podejść do tej kwestii z nieco innej strony i przyjąć, że tylko takie, a nie inne ubarwienie gwarantuje tym rybom sukces. Srebrzyste ciała „tramitichromisów” doskonale odbijają bowiem promienie słoneczne, sprawiając, że na tle piaszczystego dna pozostają one niemal niewidoczne. Zjawisko upodabniania się do siebie poszczególnych gatunków ryb obserwujemy zresztą również i u innych grup malawijskich pielęgnic żyjących w otwartej toni wodnej, np. u przedstawicieli grupy „utaka” (przykład – ryby z rodzajów Rhamphochromis i Diplotaxodon).