ArtykułyEncyklopedia

Eigenmannia virescens

Encyklopedia akwarystyczna

Eigenmannia virescens

Pochodzenie: północna część Ameryki Południowej.

Zbiornik: minimum 300 l, niezbyt silnie oświetlony, z bardzo wydajną filtracją i piaszczystym podłożem. W akwarium musi znajdować się jak najwięcej kryjówek, pomiędzy korzeniami i kawałkami drewna oraz w postaci różnego rodzaju grot (rurki z PCV, ceramiczne itp.). Rośliny ukorzenione nie są konieczne, ale powierzchnię wody zaleca się przykryć warstwą roślin zapewniających półcień w zbiorniku. Woda powinna mieć temp. 22–28°C, twardość 2–15°dGH i odczyn pH 6,0–7,0. Konieczne są jej regularne, obfite podmiany.

Charakterystyka: ryby stadne o nocnym trybie życia. Najlepiej pielęgnować je w oddzielnym zbiorniku gatunkowym w grupach składających się z co najmniej 5–6 osobników, w których szybko wytworzy się swoista hierarchia. Obecność innych ryb sprawia, że stają się skryte i płochliwe.

Opis: osiąga do 35 cm długości. Ciało jest silnie wydłużone, w kształcie klingi noża z groteskowym, cienkim ogonem. Brak płetwy grzbietowej. Napęd stanowi bardzo szeroka płetwa odbytowa. Ciało szarobrunatne, niemal transparentne. Dorosłe samce są niemal dwa razy większe od samic (dorastają do 35 cm, podczas gdy samice tylko do 20 cm).

Pokarm: żywe i mrożone larwy owadów, krewetki, kiełże, kryl, nieduże żywe rybki.

Rozmnażanie: sporadycznie zdarza się w warunkach akwariowych. Gotowość ryb do tarła można indukować imitując porę deszczową (obniżenie twardości i odczynu wody, podniesienie jej poziomu, a nawet regularne spryskiwanie powierzchni akwarium). Tarło trwa dość długo. Samica składa do 200 jaj, przyklejając je do korzeni roślin pływających.

Opublikowano drukiem w Magazynie Akwarium nr 1/2015 (145).

Chcę zamówić prenumeratę
Chcę zamówić ten numer

Pokaż więcej

Powiązane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button