ArtykułyEncyklopedia

Hemigrammus bleheri

Encyklopedia akwarystyczna

Hemigrammus bleheri

Zwinnik Blehera

Pochodzenie: pochodzi głównie z dwóch południowoamerykańskich rzek: kolumbijskiej Rio Vaupes i brazylijskiej Rio Negro.

Wielkość: do 60 mm długości.

Zbiornik: dość obszerny – minimum 80 l pojemności. Na jego dnie powinna znaleźć się warstwa drobnego, możliwie ciemnego żwiru oraz korzenie i kawałki drewna. Należy zainstalować grzałkę z precyzyjnym termostatem oraz delikatnie, ale skutecznie pracujący filtr koniecznie z wkładem biologicznym. Akwarium powinno być częściowo gęsto zarośnięte z pozostawioną niewielką przestrzenią do pływania. Woda powinna mieć temperaturę 23-28ºC, być miękka do średnio twardej (pon. 12ºdGH) o odczynie kwaśnym lub zbliżonym do obojętnego (pH 6,0-7,0). Niektórzy specjaliści zalecają nawet stosowanie wody zdecydowanie kwaśnej o pH równym 5,0. Wskazane jest filtrowanie wody przez torf. Co najmniej raz, a jeszcze lepiej dwa razy w tygodniu trzeba dokonywać nieznacznych (10-15%) podmian wody.

Charakterystyka: gatunek ten dobrze nadaje się do akwarium ogólnego, zwłaszcza z innymi małymi kąsaczami, południowoamerykańskimi pielęgniczkami, pstrążenicami, kiryskami, a nawet paletkami. Zawsze należy trzymać go w grupach liczących co najmniej po 6-7, a jeszcze lepiej po kilkanaście sztuk.

Opis: odznacza się srebrnoszarym ubarwieniem ciała z jasnoczerwoną górną stroną głowy i karkiem. Purpurowa pręga biegnie często od głowy wzdłuż kręgosłupa aż do 1/3, a niekiedy nawet do połowy długości ryby. Płetwy parzyste oraz grzbietowa i odbytowa są niemal bezbarwne. Mała płetwa tłuszczowa ma barwę białawą. Kontrastowo pręgowana płetwa ogonowa jest pokryta naprzemiennie ułożonymi białymi i czarnymi poziomymi paskami, zaś u jej nasady na górze i na dole występują małe, czarne plamki. Brak czarnego przedłużenia wzdłuż kręgosłupa. Różnice pomiędzy przedstawicielami obu płci są bardzo subtelne i nie zawsze wyraźnie zauważalne. Samice mają z reguły większe, wydatniejsze brzuszki i są bardziej krępe od samców. Cechy te nasilają się zwłaszcza w okresie bezpośrednio poprzedzającym tarło.

Rozmnażanie: mnoży się w miękkiej (pon. 4ºdGH) wodzie o temperaturze 25-28ºC i lekko kwaśnym odczynie (pH 6,0-6,5). Para ryb składa ikrę na dnie zbiornika lub wśród roślin o delikatnych liściach. Po tarle dorosłe ryby należy odłowić, mogą bowiem zjadać jaja. Młode wylęgają się po 36 godzinach, zaś po 4 dniach rozpoczynają pływanie w poszukiwaniu pokarmu. Są bardzo małe, dlatego początkowo należy karmić je wyłącznie pierwotniakami lub w ich braku pokarmami w płynie, stopniowo przechodząc na świeżo wylęgnięte larwy solowca i inny drobny plankton.

Pokarm: niemal każdy rodzaj drobnego pokarmu zarówno żywego, mrożonego, jak i suchego. Godne polecenia są mrożonki oczlika (cyklop), rozwielitki (dafnia), a także szklarka (wodzień) i czarna larwa komara. Dietę taką należy uzupełniać, stosując wysokiej jakości pokarmy płatkowane lub w postaci drobnego granulatu. (js)

Opublikowano drukiem w Magazynie Akwarium nr 3/2012 (116).

Chcę zamówić prenumeratę
Chcę zamówić ten numer

Pokaż więcej

Powiązane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button