Pielęgnica pawiooka – Astronotus ocellatus

Fragment artykułu: Julia Sarnowska: „Oskar”, czyli pielęgnica pawiooka. Opublikowano drukiem w Magazynie Akwarium nr 4/20085 (71).

Bohaterka tego artykułu z pewnością przypadnie do gustu wszystkim akwarystom hołdującym zasadzie, że „duże jest piękne”. Tym bardziej że, pomijając jej słuszny wzrost, faktycznie jest piękna. Mowa o pielęgnicy pawiookiej, której ponad 70-letni akwarystyczny staż sprawia, że można już zaliczyć ją do klasycznych gatunków akwariowych.
Olbrzym z charakterem
Pielęgnica pawiooka (Astronotus ocellatus syn. Acara ocellatus, A. crassipinnis, Cychla rubroocellata, Hygrogonus ocellatus, Lobotes ocellatus) zamieszkuje rozległe obszary Ameryki Południowej. Spotykana jest w wodach Amazonki, Parany, Rio Paraguay i Rio Negro. Naukowo opisano ją już w 1829 r., zaś do celów akwarystyki sprowadzono do Europy dokładnie sto lat później. Rychło zyskała sobie dużą popularność wśród rosnącej rzeszy miłośników hodowli ryb ozdobnych. Sprawiły to: jej imponujący wygląd, względna łagodność oraz łatwość chowu i hodowli. Nic dziwnego więc, że pielęgnice te na stałe zadomowiły się w akwariach, zaś zainteresowanie nimi dodatkowo wzrosło po wyhodowaniu pierwszych odmian barwnych o znacznie atrakcyjniejszym od osobników wyjściowych wyglądzie. Obecnie pielęgnice pawiookie w wielu regionach świata, m.in. na Dalekim Wschodzie zaliczane są do ulubionych ryb akwariowych pielęgnowanych zarówno w domowych zbiornikach, jak i w wielkich basenach firmowych i publicznych. Do tej pory uzyskano wiele ich odmian barwnych, poza tym, najprawdopodobniej, posłużyły one do uzyskania kilku sztucznie wyhodowanych „gatunków” takich, jak m.in. słynne już „flowerhorny”.