ArtykułyEncyklopedia

Rak marmurowy (Procambarus sp.)

Encyklopedia akwarystyczna

Rak marmurowy (Procambarus sp.)

Pochodzenie: nieznane (najprawdopodobniej z południa Stanów Zjednoczonych).

Wielkość: do 8 cm długości.

Akwarium: min. 40 l pojemności. Rośliny – nawet te odporne – będą raczej zjadane. Woda: temp. 10-30ºC, inne parametry mają mniejsze znaczenie. Pozostałe warunki – jak w przypadku raka luizjańskiego.

Charakterystyka: stosunkowo łagodne i dość powolne. Bez obaw można łączyć je z niewielkimi rybami (zagrożone mogą być tylko ryby chore lub osłabione). Wielu hodowców pielęgnuje je nawet wspólnie z krewetkami miniaturowymi. Może natomiast dochodzić wśród nich do kanibalizmu, dlatego zaleca się, aby w zbiorniku nie było ich zbyt wiele (maksimum to ok. jeden osobnik na 5 l wody).

Opis: odznaczają się szarobrunatnym pancerzem nakrapianym licznymi ciemnymi plamkami tworzącymi wzory specyficzne dla danego osobnika. Co ciekawe zaobserwowano, że barwa zwierząt (a zwłaszcza ich odnóży) jest zmienna i zależy od parametrów wody: w wodzie o odczynie zdecydowanie zasadowym stają się zielonkawe, zaś w wodzie kwaśnej przybierają odcień niebieskawy.

Rozmnażanie: u raków tych występuje zjawisko partenogenezy. Spotyka się wyłącznie samice. Pojedynczy osobnik tego gatunku umieszczony w akwarium w korzystnych warunkach jest w stanie sam dać początek nowemu pokoleniu skorupiaków. Sezon rozrodczy przypada na okres zimowy. Dojrzały płciowo rak składa wtedy mniej więcej co miesiąc od 30 nawet do 300 jaj (zależy to od wielkości i kondycji danego osobnika), które umieszcza pod odwłokiem. Następnie chowa się w kryjówce i pozostaje w niej bez pobierania pokarmu przez ok. 20 dni. Wykluwające się młode są początkowo zupełnie bezradne i pozostają przyczepione do odnóży pływnych matki. Po ok. tygodniu linieją, osiągają ok. 5 mm długości i zaczynają żerować. Żywią się glonami, resztkami pokarmowymi, częściami roślin, a później typowym pokarmem dla dorosłych raków. Mogą być sporadycznie zjadane przez dorosłe raki, w tym nawet przez matkę, zwłaszcza, jeśli występują w przegęszczeniu (zbyt małe akwarium). Rosną bardzo szybko – zdarza się, że osobnik wykluty późną jesienią (a więc pochodzący z któregoś z pierwszych miotów w sezonie) zdąży do wiosny osiągnąć długość 4 cm i w okolicach marca (a więc jeszcze w tym samym sezonie rozrodczym) sam składa jaja i w wieku kilku miesięcy zostaje matką.

Pokarm: jak rak luizjański, zalecany znaczny udział w diecie suchych liści dębowych, bukowych, olchowych lub migdałecznika. (pz)

Pokaż więcej

Powiązane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Sprawdź również
Close
Back to top button