Heniochus diphreutes. Opublikowano drukiem w Magazynie Akwarium nr 7/2011 (108).
Pochodzenie: gatunek bardzo szeroko rozsiedlony – występuje od Morza Czerwonego i wschodnich wybrzeży Afryki aż po Australię i Hawaje. Związany z rafami koralowymi – jest spotykany zwykle w płytkich wodach, ale pojedyncze osobniki obserwuje się nawet na głębokości 210 m. Okazy młode chronią się wśród koralowców – dorosłe pływają zwykle w dużych stadach unoszących się nad dnem. W okresie godowym dobierają się w pary.
Wielkość: do 21 cm długości.
Zbiornik: typowe akwarium rafowe o pojemności min. 400 l z piaszczystym podłożem i dużą ilością miejsca do swobodnego pływania.
Charakterystyka: ryba spokojna i pozbawiona agresji, można pielęgnować pojedynczego osobnika lub grupę składającą się z kilku sztuk.
Opis: ciało bardzo silnie bocznie spłaszczone, wysokie z wydłużonym ryjkowatym pyszczkiem. Cechą charakterystyczną dorosłych okazów są bardzo silnie wydłużone pierwsze promienie płetwy grzbietowej ciągnące się za rybą niczym proporczyk. Płetwa ogonowa trójkątna. Boki pokrywają naprzemiennie ułożone, ukośne, szerokie białe i czarne pasy. Przednia część płetwy grzbietowej (tworząca wspomniany proporczyk) – biała. Tylna część płetwy grzbietowej, płetwa ogonowa oraz płetwy piersiowe – żółte.
Pokarm: typowa ryba planktonożerna – w akwarium zadowala się mrożonym solowcem, lasonogami, drobnym krylem, itp. Niekłopotliwa w wykarmieniu. W naturze młode osobniki pełnią rolę „czyścicieli” odżywiających się pasożytami zewnętrznymi zbieranymi ze skóry innych ryb.
Rozmnażanie: nie rozmnaża się w niewoli.
Uwagi: często mylony przez początkujących akwarystów z nieco podobnym idolkiem mauretańskim (Zanclus cornutus). Bywa nawet nazywany „fałszywym idolkiem” (False Moorish Idol) lub „idolkiem dla ubogich” (Poor-man’s Idol). Od prawdziwego idolka różni się zarówno kształtem jak i ubarwieniem: posiada żółtą płetwę ogonową i skośne pasy na bokach, nachylone ku przodowi ciała. Poza tym pysk tej ryby jest pozbawiony charakterystycznej dla idolków czarnej dolnej szczęki i żółtego „siodełka” na górnej szczęce. Gatunkiem podobnym do Heniochus diphreutes jest Heniochus acuminiatus. (js)
Zamawiam prenumeratę Zamawiam ten numer