Gupik Endlera (Poecilia wingei)

Fragment artykułu: Joanna i Paweł Zarzyńscy: Gupik Endlera – „Kopciuszek” w akwarium. Opublikowano drukiem w Magazynie Akwarium nr 11-12/2008 (77-78).

Gdy przed kilku laty pojawił się w akwariach, chyba mało kto wróżył mu powodzenie wśród hodowców. Przy klasycznych, wyselekcjonowanych, „rasowych” gupikach wyglądał bowiem jak przysłowiowy „Kopciuszek”. A jednak, podobnie jak w bajce, niepozorny na pierwszy rzut oka gupik Endlera (bo o nim mowa) przebojem wdarł się na akwarystyczne salony. Pomogła mu w tym panująca ostatnio moda na powrót do natury oraz… niespotykany wdzięk i radość życia przepełniające tego małego, kolorowego łobuziaka.

Odrobina historii
Był rok 1975, gdy John A. Endler – wówczas asystent profesora biologii słynnego amerykańskiego Uniwersytetu Princeton – wraz z grupą innych naukowców przebywał na wyprawie badawczej w Wenezueli. Brodząc w wodach potoku Paria znajdującego się w delcie rzeki Manzanares w północno-wschodniej części tego kraju, odkrył pływające w nim malutkie, kolorowe gupiki. W zasadzie nie byłoby w tym nic niezwykłego, bowiem gupik (Poecilia reticulata) jest obecnie bardzo szeroko rozsiedlony w naturze, tyle tylko, że w tych maleństwach było coś niezwykłego. J. Endler – wiedziony instynktem naukowca – odłowił stado tych ryb i wspólnie z innymi badaczami, poddał je gruntownym studiom.