Danio tinwini
Pochodzenie: Myanmar. Danio tinwini zamieszkuje najprawdopodobniej wyłącznie Mogaung – niewielki dopływ w górnej części biegu rzeki Ayeyarwaddy. Zamieszkuje wolno płynące odcinki strumienia o dobrze natlenionej wodzie. Do europejskich akwariów trafił już w 2003 r. ale naukowo opisany i nazwany zastał dopiero w 2009 r.
Wielkość: samce do 22 mm długości, samice do 26 mm.
Zbiornik: min. 50 l, urządzony jak dla D. kyathit, ale bez silnego nurtu wody, zalecane częściowe dość gęste obsadzenie akwarium roślinnością (mchy, mikrozorium, anubiasy, mniejsze zwartki) z pozostawioną wolną przestrzenią do pływania.
Charakterystyka: jak D. kyathit.
Opis: kształtem ciała przypomina inne nieduże gatunki z rodzaju Danio. Na jego bokach widnieją linie ciemnogranatowych kropek, ale bez poziomych kresek (w odróżnieniu od D. kyathit). Samice nieco większe od samców posiadają pełniejsze, wypuklejsze brzuszki.
Rozmnażanie: stosunkowo łatwe, bywa, że ryby mnożą się nawet w gęsto zarośniętym zbiorniku ogólnym. Najlepiej jednak przenieść parę młodych, dobrze odkarmionych ryb do niewielkiego, słabo oświetlonego kotnika wypełnionego miękką wodą o temp. 26ºC z dodatkiem garbników z dnem wyłożonym warstwą mchu, w której opadające jaja znajdą schronienie przed łakomstwem dorosłych ryb. Po złożeniu ikry ryby należy odłowić. Młode wykluwają się po 36 godzinach, a po 3-4 dalszych dniach zaczynają pływać w poszukiwaniu pokarmu. Najpierw należy podawać im żywe pierwotniaki, zaś po kilku dniach świeżo wyklute larwy artemii.
Pokarm: jak Danio margaritatus. (js)
Opublikowano drukiem w Magazynie Akwarium nr 2/2012 (115).
