Nematobrycon palmeri
Błyszczyk cesarski – Tetra cesarska
Pochodzenie: dzikie formy występują w dorzeczach kolumbijskich rzek Atrato i San Juan. Po raz pierwszy odłowione z natury i przywiezione do Stanów Zjednoczonych w 1960 roku.
Opis: ryba dorasta do 6 cm długości. Wydłużone płaskie ciało od oka po środkowy promień płetwy ogonowej przecina gruby czarny pas, nad którym biegnie opalizująca niebieska pręga przechodząca w kolory fioletów i brązów na grzbiecie. Natomiast pod czarną pręgą, w części brzusznej ryba ma jaśniejszy zółtawy kolor ciała. Płetwa grzbietowa również żółta z charakterystycznie wydłużonym pierwszym promieniem o barwie czarnej lub brązowej. Płetwa odbytowa szeroka zakończona żółto-czarnym obrzeżeniem. Najciekawiej prezentuje się płetwa ogonowa zbudowana symetrycznie z trzema czarnymi wydłużonymi promieniami. Środkowy centralny promień stanowi niejako przedłużenie czarnego pasa na ciele ryby. Dwa zewnętrzne również są ciemne i pomiędzy nimi znajdują się promienie krótsze. Brak płetwy tłuszczowej. Samce są większe od samic i bardziej intensywnie ubarwione. Samice są okrąglejsze, zwłaszcza w czasie tarła. Samce posiadają niebieską obwódkę wokół źrenicy oka. U samic źrenica obwiedziona jest zielonkawym kolorem.
Charakterystyka: Ryba dość ruchliwa, pływa z głową lekko pochyloną w dół. W stadzie przewodzi jeden najsilniejszy samiec-dominant. Ryby są z natury spokojne, jednak wykazują umiarkowany terytorializm, zwłaszcza w zbiornikach większych, gdzie istnieje potrzeba wydzielenia własnego terenu. Tetra cesarska zajmuje wszystkie warstwy toni wodnej. W dobrych warunkach może przeżyć nawet 5 lat.
Rozmnażanie: do rozrodu należy zapewnić tarlakom oddzielny zbiornik tarliskowy. Warto wcześnie oddzdzielić samca od samicy na tydzień lub dwa. Wówczas po połączeniu w parę, ryby zaczną się trzeć niemal od razu. Zbiornik powinien być słabo oświetlony, najlepiej zaopatrzony w filtr gąbkowy. Rośliny pływające i delikatne kępy mchu będą przydatne. Podłoże nie jest konieczne. Tarło zaczyna się zwykle o świcie i przebiega widowiskowo. Samiec skaczącymi ruchami i trzepotaniem płetw zagania samicę w miejsce obrane na tarło. Ta składa 50-100 jaj na liściach roślin lub w mchu. Potem ryby należy odłowić, pomimo że samiec wykazuje czasem instynkt opiekuńczy. Po tarle ryby bledną. Po 1-2 dniach wylęgają się młode i przez kolejne 4-5 dni korzystają z woreczków żółtkowych. Potem należy im podawać drobne pokarmy w postaci pierwotniaków i z czasem przechodzić na karmy większe.
Pokarm: gatunek wszystkożerny, niewiele jednak wiadomo o pobieranych w naturze składnikach diety. W akwarium ryby nie są wybredne i zjadają zarówno sztuczne pokarmy płatkowane i granulowane, jak i organizmy w postaci żywej (rozwielitki, larwy komara) lub mrożonej (wodzień, ochotka)
Akwarium: minimalny zbiornik dla grupy 5 osobników to 80 l. Parametry wody: temperatura 23-27°C, pH w zakresie 6,0-7,2, twardość ogólna jest tolerowana w szerokim zakresie od 5 do 19 dH. Zbiornik powinien być porośnięty roślinnością, ale z wolną przestrzenią do pływania. Oświetlenie – przytłumione. Zaleca się dodanie torfu do filtra oraz regularne podmiany wody. Ze względu na opalizujące kolory ciała, ryby dobrze się prezentują na ciemnym substracie.
Opublikowano drukiem w Magazynie Akwarium nr 6-7/2016 (159).