Księżniczka piękna, księżniczka z Zambii
Pochodzenie: endemit z jeziora Tanganika w Afryce. Zasiedla strefę przybrzeżną w pobliżu skał i kamieni.
Charakterystyka: ciało beżowocieliste, podłużne, nieco bocznie spłaszczone. Charakterystyczne złotawe lub żółtawe zabarwienie płetwy grzbietowej i podgardla. Osiąga ok. 9-9,5 cm długości w przypadku samca (samice nieco mniejsze). Osobnikowi płci męskiej w wieku dojrzałym dodatkowo może wyrastać niewielki garb na głowie. Dobrze czuje się w wodzie o temperaturze 24–27°C i pH 8,0–9,2. Gatunek uważany za spokojniejszy i łagodniejszy od popularnej księżniczki z Burundi (Neolamprologus brichardi).
Pokarm: larwy komarów i wodzienia; artemia, oczliki, dafnie (żywe i mrożone) oraz pokarmy suche przeznaczone dla mięsożerców z jeziora Tanganika.
Akwarium: nie bardzo nadaje się na współmieszkańca typowego akwarium towarzyskiego – ale udaje się hodowla w rozległym zbiorniku razem z większymi muszlowcami, „cyprichromisami”, a nawet szczelinowcami. Jako wystroju należy użyć skał i kamieni, ewentualnie skamieniałego drewna, które najlepiej ułożyć w stos sięgający od dna aż po lustro wody. Jako podłoże polecany jest piasek.
Uwagi: chów i hodowla – bezproblemowe. Ikra składana w szczelinach skalnych. Obydwoje rodzice bronią larw i narybku. Podobnie postępują młode z poprzednich miotów – tworzy się w ten sposób wielopokoleniowa struktura rodzinna. Raz dobrana para pozostaje sobie wierna do końca życia.
Opublikowano drukiem w Magazynie Akwarium nr 2/2018 (168)
