Pomacea diffusa
Ampularia
Pochodzenie: Ameryka Południowa – dorzecze Amazonki.
Wielkość: muszla szerokości 40–50 mm i wysokości 45–65 mm.
Akwarium: od 20 l, woda o pH 7–8, dH 10–20, temperatura 18–28°C. Szczególnie istotne są twardość oraz odczyn wody, odpowiadają one bowiem za prawidłową budowę skorupy. Konieczna jest pokrywa uniemożliwiająca opuszczenie akwarium.
Charakterystyka: ślimak spędzający większość swojego życia w wodzie, którą opuszcza w celu złożenia jaj. Aktywny szczególnie nocą. Poza akwarium może przeżyć ponad tydzień. Ze względu na szybką przemianę materii zaleca się trzymanie maksymalnie jednego osobnika na 10 l wody. Nie jest agresywny. Należy zwrócić uwagę na większe agresywne ryby, które mogą obgryzać długie czułki ślimaka. Przystosowany do pobierania powietrza z powierzchni za pomocą syfonu. Może być swoistym wskaźnikiem zawartości tlenu w wodzie – przy niedoborze przebywa bardzo często przy powierzchni.
Opis: muszla ma 5–6 skrętów, a cechą charakterystyczną jest położenie szwów, które pozwala na przeprowadzenie kąta prostego. Inną cechą pozwalającą na identyfikację tego gatunku jest kładka jajowa w kolorze różowym. Choć występuje dymorfizm płciowy, różnice są bardzo trudne do uchwycenia. Najłatwiej rozpoznać płeć podczas kopulacji lub składania jaj. Barwa ciała od jasnożółtej po prawie czarną. Podobnie szeroka rozpiętość kolorystyczna w przypadku muszli – biała, żółta, zielona, granatowa z lub bez czerwono–różowych prążków. Muszla posiada wieczko, które umożliwia ślimakowi zamknięcie jej w sytuacji zagrożenia lub w niesprzyjających warunkach.
Rozmnażanie: gatunek rozdzielnopłciowy, kładka jajowa składana jest ponad powierzchnią wody i zawierać może do 200 jaj. Kilka godzin po złożeniu kładka zmienia barwę z białej na różową, twardnieje i może zostać przeniesiona w inne miejsce. Ważna jest wysoka wilgotność przy jednoczesnym braku bezpośredniego kontaktu z wodą. Wylęg następuje po około 2 do 4 tygodniach, zależnie od temperatury. Jeśli wilgotność powietrza jest odpowiednia, młode bez kłopotu opuszczają jaja. W przypadku problemów można spróbować wypłukać je z kładki jajowej, umieszczając ją pod wodą i delikatnie tocząc między palcami. Po wykluciu ślimaki powinny zostać niezwłocznie umieszczone w wodzie.
Pokarm: obumarłe lub osłabione rośliny, resztki pokarmu dla ryb opadające na dno, niektóre glony. Ślimak potrafi także pobierać pokarm z powierzchni wody.
Opublikowano drukiem w Magazynie Akwarium nr 2-3/2014 (137).
