ArtykułyEncyklopedia

Pomacanthus asfur

Encyklopedia akwarystyczna

Pomacanthus asfur. Opublikowano drukiem w Magazynie Akwarium nr 8/2011 (109).

Pochodzenie: zamieszkuje zachodnią część Oceanu Indyjskiego od Morza Czerwonego i Zatoki Adeńskiej po Zanzibar. Jest spotykany na głębokości od 3 do 30 m. Preferuje okolice raf koralowych obficie porośniętych miękkimi i twardymi koralowcami.

Wielkość: w naturze dorasta do 40 cm długości, w akwarium przeważnie nie osiąga aż tak imponujących rozmiarów.

Zbiornik: min. 500 l z dużą ilością żywej skały i licznymi, obszernymi kryjówkami. Należy zapewnić wydajną filtrację oraz ustabilizowane parametry wody.

Charakterystyka: ryba bardzo agresywna względem przedstawicieli własnego gatunku, pomijając osobniki żyjące w dobranych parach. Może atakować również inne ustniki, zwłaszcza o podobnym ubarwieniu. W akwarium należy pielęgnować ją pojedynczo. Przedstawiciele tego gatunku mogą uszkadzać koralowce (zarówno twarde, jak i miękkie), stanowią również zagrożenie dla rurówek i innych bezkręgowców.

Opis: okazała ryba o ciele posiadającym charakterystyczny dla ustników kształt; jest ono bardzo silnie bocznie spłaszczone, wysokie i nieco wydłużone. Płetwy grzbietowa i odbytowa szerokie, okalające krawędzie ciała ryby. Ich ostatnie promienie są silnie wydłużone i ciągną się za rybą tworząc charakterystyczne proporczyki. Ubarwienie stanowi kombinacja kolorów żółtego i granatowego. Głowa i przednia część tułowia są ciemnogranatowe, niemal czarne, podobnie jak tylna część tułowia, płetwy grzbietowa i odbytowa oraz nasada płetwy ogonowej. W połowie długości tułowia widnieje pionowy, klinowaty, jasnożółty pas. Podobnie ubarwiona jest płetwa ogonowa. Dymorfizm płciowy nie występuje. Osobniki młodociane mają charakterystyczne, liczne, wąskie, pionowe żółte pasy na ciele.

Pokarm: w naturze ryby te żywią się głównie gąbkami, rurówkami i innymi bezkręgowcami znajdywanymi na rafach wśród skał. W akwarium zadowalają się pokarmem zastępczym w postaci mrożonego planktonu.

Rozmnażanie: środowisku ryby te bywają sporadycznie rozmnażane na Florydzie, ale większość dostępnych w handlu okazów nadal pochodzi z odłowu. Ze względu na zmniejszająca się w oceanie liczebność tych ryb zostały one wpisane do Czerwonej Księgi zwierząt zagrożonych wyginięciem, gdzie zakwalifikowano je do kategorii gatunków o mniejszym stopniu zagrożenia (Least Concern). (js)

     Zamawiam prenumeratę           Zamawiam ten numer     
Pokaż więcej

Powiązane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button