Apistogramma panduro
Pielęgniczka Panduro
Pochodzenie: ryby te są sprowadzane z Peru, gdzie zamieszkują dorzecze Amazonki, jednak dokładne miejsce ich pochodzenia nie jest znane. W literaturze jako takie często podaje się niewielkie dopływy dolnego odcinka Ukajali, choć informacje te wymagają sprawdzenia.
Wielkość: samce dorastają do 8 cm długości, samice do ok. 4-4,5 cm.
Zbiornik: min. 80 cm długości urządzony podobnie jak dla pielęgniczek Viejita. Woda powinna mieć temperaturę 24-28ºC, twardość do 6ºdGH i odczyn pH ok. 6,5. Konieczne są regularne, nieznaczne podmiany.
Charakterystyka: ryby te należy pielęgnować w parach (przy czym dla dobrania pary hodowlanej często konieczne jest nabycie większej ilości młodych ryb). Poza okresem godowym nie zwracają uwagi na innych mieszkańców zbiornika.
Opis: występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Znacznie większe samce są srebrzysto-błękitne z żółtawą głową, czerwono obramowaną płetwą ogonową i ciemnymi plamami na bokach. U nasady płetwy ogonowej może pojawiać się ciemna plama. Samice poza okresem tarła są żółtawe, zaś w okresie godowym przyjmują barwę miodową. Ich ciała zdobią też dość różnorodnie rozmieszczone czarne plamy.
Rozmnażanie: czerwona ikra składana jest w grotach. Zwykle jest jej kilkadziesiąt sztuk. Ikrą i narybkiem opiekuje się samica, która staje się w tym okresie bardzo agresywna i może zagrażać innym mieszkańcom akwarium (zwłaszcza w mniejszych zbiornikach). Młode wykluwają się po ok. 60 godzinach, zaś po 5 dniach zaczynają żerować. Od razu chętnie zjadają świeżo wyklute larwy solowca.
Pokarm: jak pielęgniczka Viejita. (js)
Opublikowano drukiem w Magazynie Akwarium nr 7-8/2012 (120).