Apistogramma trifasciata
Pielęgniczka trójpręga
Pochodzenie: rozległe obszary Ameryki Południowej – zamieszkuje dorzecze Amazonki, system rzeczny Guaporé w Brazylii, dorzecze rzeki Paragwaj w Brazylii i Paragwaju oraz środkową część dorzecza Parany w Argentynie.
Wielkość: samiec dorasta do 6 cm długości, samica zaledwie do 4,5 cm.
Zbiornik: mimo niewielkich rozmiarów ryba ta wymaga dość obszernego zbiornika o wymiarach dna co najmniej 80×35 cm (wysokość ma drugorzędne znaczenie). Należy wyposażyć go w umiarkowane oświetlenie, wydajną, ale nie gwałtowną filtrację, ogrzewanie oraz – ewentualnie – napowietrzacz. Dno należy zaaranżować tak, aby zapewnić rewiry dla poszczególnych samic. Jako podłoże najlepiej nadaje się gruby, rzeczny piasek, który miejscami można przykryć suchymi liśćmi dębowymi lub bukowymi. Przy pomocy korzeni, kawałków drewna i kamieni należy wytyczyć rewiry o średnicy ok. 25 cm każdy, odgradzając je od siebie. W centralnej części każdego z nich umieszczamy grotę wykonaną z łupiny orzecha kokosowego (można też posłużyć się doniczką, rurką ceramiczną lub sztuczną grotą z żywicy). Zbiornik gęsto obsadzamy roślinami, ze szczególnym uwzględnieniem granic między poszczególnymi rewirami. Woda powinna być ciepła (28-30ºC), miękka (2-6ºdGH) i lekko kwaśna (pH 6,5), wzbogacona w garbniki. Należy ją regularnie, nieznacznie odświeżać, podmieniając ok. 10% zawartości zbiornika tygodniowo.
Charakterystyka: gatunek poligamiczny, tworzący bardzo interesujące rodzinne układy haremowe. W akwarium należy pielęgnować jednego samca w towarzystwie 3 lub 4 samic. Każdej z nich trzeba zapewnić terytorium o średnicy co najmniej 25 cm. Zarówno samce, jak i samice są agresywne wobec przedstawicieli swej własnej płci. Wobec innych ryb poza okresem godowym zachowują się całkowicie obojętnie. Można pielęgnować je w zbiorniku ogólnym w towarzystwie innych, niedużych mieszkańców, np. kąsaczy, kirysków, małych zbrojników. Samiec przebywa zazwyczaj w górnej części akwarium, patrolując cały swój rewir, podczas gry samice pozostają w pobliżu dna.
Opis: ciało wydłużone, bocznie spłaszczone, srebrnooliwkowe z ciemniejszym grzbietem i szeroką, czarną pręgą biegnącą wzdłuż linii bocznej. Płetwa grzbietowa niebieska z czerwonym obrzeżeniem. Płetwa ogonowa lekko czerwonawa. Samce różnią się od samic większymi rozmiarami, żywszym ubarwieniem oraz wyraźnie wydłużonymi promieniami (od trzeciego do piątego) płetwy grzbietowej.
Rozmnażanie: ikra jest składana w grocie (np. w łupinie kokosa) na jej ściankach. Zazwyczaj jest jej kilkadziesiąt sztuk. Jajami, larwami i narybkiem opiekuje się samica, która staje się w tym okresie bardzo agresywna względem potencjalnych wrogów. Matczyna opieka trwa nawet kilka tygodni. Pierwszym pokarmem dla narybku powinny być świeżo wyklute pływiki (larwy) solowca.
Pokarm: preferuje pokarmy żywe i mrożone, takie jak plankton (oczlik, rozwielitka), larwy komarów, wodzienia, od czasu do czasu larwy ochotki i rureczniki. Po przyzwyczajeniu zjada również suche płatki i granulki. (js)
Opublikowano drukiem w Magazynie Akwarium nr 7-8/2012 (120).