ArtykułyEncyklopedia

Dendrochirus brachypterus

Encyklopedia akwarystyczna

Dendrochirus brachypterus. Opublikowano drukiem w Magazynie Akwarium nr 7/2011 (108).

Pochodzenie: zamieszkuje tropikalne obszary wód słonych od Morza Czerwonego poprzez Ocean Indyjski aż po Ocean Spokojny. Osobniki tego gatunku są obserwowane od wschodnich wybrzeży Afryki po Samoa i Tonga. Północna granica ich występowania sięga wybrzeży Japonii, zaś południowa – Australii. Najczęściej bywają notowane właśnie w wodach na północnym skraju tego kontynentu oraz między wyspami Indonezji. Preferują obrzeża raf koralowych oraz płytkie, piaszczyste laguny, w których znajdują obfitość pokarmu, tj. małych ryb, drobnych skorupiaków i innych bezkręgowców morskich.

Wielkość: do 15-20 cm długości.

Zbiornik: typowy zbiornik rafowy o pojemności min. 200 l. Akwarium powinno obfitować w konstrukcje z żywej skały lub ceramiki, wśród których ryba będzie mogła znaleźć dostatecznie dużo kryjówek do „przycupnięcia” w bardzo charakterystycznej pozycji. „Siedząc” w ten sposób na skale ze skulonymi, jakby podwiniętymi pod siebie płetwami doskonale zlewa się z otoczeniem, jest trudna do wypatrzenia i przypomina do złudzenia ogromną ćmę.

Charakterystyka: w akwarium stanowi wdzięczny i raczej niekłopotliwy obiekt pielęgnacji. Możliwa jest jej hodowla nawet w akwarium ogólnym, pod warunkiem, że nie będzie w nim krewetek ani innych ryb na tyle małych, aby mogły stać się ofiarą skrzydlicy.

Opis: odznacza się charakterystycznym dla skrzydlic pokrojem ciała z szerokimi, ozdobnie postrzępionymi płetwami. Pokrywa je rysunek składający się z koncentrycznie układających się jaśniejszych i ciemniejszych wzorów. Ich barwy bywają bardzo zmienne i zależą głównie od środowiska, w jakim występuje dana populacja ryb. Najczęściej spotykane są osobniki szarobrunatne lub rdzawe, ale trafiają się też znacznie rzadsze, ciekawe formy i aberracje barwne, np. czerwonawe, żółte, białawe, które stanowią rarytasy poszukiwane przez amatorów hodowli tych ryb.

Pokarm: wykarmienie najczęściej nie przysparza większych kłopotów, choć świeżo sprowadzone z natury okazy mogą początkowo być nieco wybredne. Z reguły jednak bardzo szybko uczą się akceptować grubsze mrożonki, takie jak kryl, krewetki czy drobna stynka. Z apetytem zjadają też małe, żywe rybki i krewetki bałtyckie.

Rozmnażanie: nie rozmnaża się w akwarium, do celów akwarystycznych jest odławiana w środowisku naturalnym.

Uwagi: podczas karmienia i wszelkich prac pielęgnacyjnych w akwarium należy zachować ostrożność – podobnie jak inne skrzydlice ryba ta posiada bowiem ostre promienie w płetwie grzbietowej połączone z gruczołami jadowymi. Ich ukłucie, mimo relatywnie niewielkich rozmiarów zwierzęcia, bywa bardzo bolesne, zaś w przypadku szczególnie wrażliwych osób może powodować nawet poważne komplikacje zdrowotne. Dlatego, wkładając rękę do zbiornika, zawsze należy bacznie obserwować rybę i unikać bezpośredniego kontaktu z jej płetwami. (js)

     Zamawiam prenumeratę           Zamawiam ten numer     
Pokaż więcej

Powiązane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Sprawdź również
Close
Back to top button