Dyscophus antongilii
Pochodzenie: żaba ta występuje endemicznie w północno-wschodniej części Madagaskaru. Zasiedla wilgotne lasy, plantacje, bagna i mokradła. Spotkać ją można w pobliżu rowów z wodą, stawów i rzek.
Charakterystyka: samice zwykle intensywniej ubarwione oraz znacznie cięższe i większe (do 10,5 cm) od samców (do 6,5 cm). Żaby bardzo żarłoczne; lubią się zagrzebywać w podłożu.
Pokarm: owady (chrząszcze, muchówki, komary), pierścienice, ślimaki. W terrarium chętnie zjada świerszcze, szarańcze, karaczany, a przede wszystkim dżdżownice.
Terrarium: tropikalne o orientacji horyzontalnej – np. 80 x 40 x 40 cm dla pary osobników. Zbiornik dość gęsto obsadzony roślinami zielonymi o mocnych pędach. Jako wystroju należy użyć konarów i korzeni. Dno warto wyścielić mchem i suszonymi liśćmi dębu lub buka. Konieczny basen z często wymienianą wodą. Wilgotność ok. 90% (pora deszczowa) i ok. 55–60% (pora sucha). Temperatura: 22–28°C (dzień) i 18–22°C (noc).
Uwagi: Dyscophus antongilii jest jednym z trzech gatunków, określanych potocznie jako „żaba pomidorowa”. Przez skórę wydala białawą toksyczną substancję, działającą jak klej. Zagrożona, potrafi się nadymać, znacznie optycznie zwiększając objętość ciała. Samica może złożyć do 15 tysięcy jaj. Młode żabki, przez jakiś czas po przeobrażeniu się z kijanek, są żółtawe.
Opublikowano drukiem w Magazynie Akwarium nr 1/2018 (167).
