Hubert Zientek: Gurami czekoladowy i gurami samuraj – chów i rozmnażanie w akwarium
Obydwa wymienione w tytule gatunki gurami należą, rzecz jasna, do rodziny guramiowatych (Osphromenoidae) – tej samej, do której zaliczane są także inne, pospolite w akwariach ryby z podrzędu błędnikowców (Anabantoidei): gurami dwuplamy i mozaikowy, wielkopłetwy, prętniki, skrzeczyki i inne. U wszystkich występuje dodatkowy narząd oddechowy – labirynt, zwany narządem błędnikowym lub po prostu błędnikiem. Choć omawiane ryby są coraz częściej spotykanymi mieszkańcami w zbiornikach polskich hobbystów (zwłaszcza biotopowych, odzwierciedlających ekosystemy wodne Azji), to ich chów, i oczywiście rozród, napotyka nierzadko na szereg problemów. Ciekawy behawioryzm i strategia rozrodcza (u obu tytułowych bohaterów mamy jednak zasadniczą różnicę, a mianowicie odwróconą rolę tarlaków) stawiają je w gronie nietuzinkowych przedstawicieli azjatyckich wód w naszych akwariach.
Gurami czekoladowy (Sphaerichthys osphromenoides)
Gurami czekoladowy zwany jest także czekoladowcem malajskim (ang. Crossband Chocolate Gourami lub Chocolate Gourami) i pochodzi z Azji (Indonezja: wyspy Sumatra i Borneo oraz Półwysep Malajski). Dorasta do około 5 cm. Ubarwienie ryby jest, jak wskazuje na to sama nazwa, czekoladowe, ale bywa brązowo-czerwone, z zielonkawym niekiedy połyskiem. Po bokach ciała widnieje 4–5 pionowych pręg o barwie żółtawej lub biało-kremowej (czasem iście perłowej). Są one mniej lub bardziej widoczne w zależności od nastroju ryby, poziomu stresu, jaki doznaje, lub stanu fizjologicznego. Brak jest wąsów, a płetwy są często złożone – jest to normalne zachowanie w większości przypadków u przedstawicieli rodzaju Sphaerichthys i bynajmniej nie świadczy o chorobie (choć może, co trzeba zawsze brać pod uwagę), lecz o specyficznym przystosowaniu do naturalnego habitatu poprzez upodabnianie się do zatopionych liści.