Syngnanthoides biaculeatus

Iglicznia(Syngnanthoides biaculeatus)

Pochodzenie: Ocean Indyjski i Ocean Spokojny od Morza Czerwonego po Samoa, południową Japonię i wybrzeże Nowej Południowej Walii. Preferuje laguny i płytkie, przybrzeżne wody zarośnięte trawami morskimi i glonami wyższymi.

Wielkość: do 28 cm długości.

Akwarium: typowy zbiornik rafowy o pojemności min. 200 l z dużą ilością kryjówek oraz koralowców i glonów wyższych.

Charakterystyka: ryba spokojna i bardzo łagodna, najlepiej pielęgnować ją w grupach złożonych z kilku osobników. Niegroźna dla koralowców, ale sporadycznie może zjadać małe krewetki. Nie należy łączyć jej z szybkimi, sprawnie pływającymi rybami, które mogłyby niepokoić ją i wyjadać jej pokarm. Nie należy również podejmować prób łączenia z agresywnymi rybami drapieżnymi, dla których łatwo mogłaby stać się pożywieniem.

Opis: kształt ciała typowy dla igliczni – jest ono silnie wydłużone, lekko bocznie spłaszczone z dużą głową zaopatrzoną w wydłużony „ryjek”. Mniej więcej w połowie długości występuje charakterystyczne wygrzbiecenie. Ogon bardzo długi, pozbawiony płetwy ogonowej, zwężający się ku tyłowi, przystosowany do owijania się i „kotwiczenia” do koralowców lub innych obiektów. Ubarwienie ciała stanowi mieszanka brązów, zieleni i szarości.

Rozmnażanie: w naturze ikra jest noszona przez samca przymocowana do spodniej strony jego ciała. Przypuszczalnie nie rozmnaża się w niewoli.

Pokarm: ryba bardzo trudna w wykarmieniu. Zdecydowanie najlepiej pielęgnować ją w zbiornikach z dużą ilością glonów z rodzaju Caulerpa, wśród których znajduje sobie pokarm. Poza tym chętnie zjada żywy mysis i solowca. Niektóre osobniki udaje się przyzwyczaić do pobierania pokarmów mrożonych. (js)