Różnorodność pielęgnic z rodzaju Gymnogeophagus w dorzeczach Misiones w Argentynie

Ryby Ameryki Południowej

Redakcja mA 10 stycznia 2025

0 60 1 minutę temu przeczytany

Cesar Gabriel Schmitke: Różnorodność pielęgnic z rodzaju Gymnogeophagus w dorzeczach Misiones w Argentynie

W Argentynie, na terenie prowincji Misiones, wody rzek Paraná i Urugwaj przepływają przez rozległe obszary, pełniąc funkcję nie tylko naturalnych granic między krajami (prowincja Misiones graniczy z Paragwajem i Brazylią), ale również tworząc bogate i różnorodne ekosystemy. Te dorzecza, zasilane przez liczne strumienie i dopływy, płynące przez bujne lasy, są siedliskiem niezwykle różnorodnych gatunków ryb. Wśród nich wyróżnia się rodzaj Gymnogeophagus, czyli grupę pielęgnic zwanych ziemiojadami, które przyciągają uwagę ludzi nie tylko swoim pięknem, ale również fascynującymi zachowaniami.

Różnorodność i feeria barw
Rodzaj Gymnogeophagus wyróżnia się różnorodnością gatunków występujących w tych dorzeczach, z których to niektóre taksony wciąż czekają na opisanie przez naukę. Te ryby, osiągające rozmiary od 12 do 15 cm, są szczególnie znane ze swojego niesamowitego bogactwa barw, zwłaszcza w czasie rozrodu. W okresie godowym Gymnogeophagus prezentują swoje najbardziej imponujące i intensywne kolory, co czyni je jednymi z najwspanialszych zjawisk, jakie oferuje nam natura w tych rzekach i strumieniach.

Rozmnażanie i opieka rodzicielska nad potomstwem
Rozmnażanie u Gymnogeophagus charakteryzuje się unikalnymi strategiami, które zapewniają przeżycie i przetrwanie potomstwa. Ryby te zazwyczaj składają jaja na skałach znajdujących się na dnie rzeki – i tam właśnie rozpoczynają intensywną opiekę, najpierw nad złożoną ikrą, a potem nad wylęgającym się potomstwem. Niektóre gatunki, takie jak Gymnogeophagus lipokareno – takson opisany przez Malabarbę, Malabarbę i Reisa w 2015 roku – praktykują inkubację jaj w jamie gębowej. Znane jest zachowanie, podczas którego samica, wyczuwając zagrożenie, zbiera narybek lub pod-rostki do pyska i przenosi je w inne, bezpieczne miejsce, zapewniając im w ten sposób troskę i ochronę. Taki poziom opieki rodzicielskiej trwa przez kilka miesięcy – do czasu, aż młode staną się wystarczająco silne, by przeżyć samodzielnie.