Rafał Maciaszek: Atyaephyra desmarestii i Dugastella valentina – europejskie krewetki słodkowodne

Atyaephyra desmarestii i Dugastella valentina – europejskie krewetki słodkowodne

Fragment artykułu: Rafał Maciaszek: Atyaephyra desmarestii i Dugastella valentina – europejskie krewetki słodkowodne

Pochodzące z Azji Południowo-Wschodniej krewetki słodkowodne z rodzajów Caridina i Neocaridina to jedne z najchętniej utrzymywanych w akwariach skorupiaków. Swoją popularność zawdzięczają przede wszystkim niewielkim rozmiarom, a także intensywnym, często kontrastowym barwom.

Mimo rosnącego zainteresowania tymi „zwierzętami ozdobnymi”, wciąż niewielu hodowców zdaje sobie sprawę z występowania skorupiaków o równie interesującym ubarwieniu w Europie, a może nawet i w Polsce.

W Europie występuje kilka gatunków krewetek słodkowodnych. Niektóre z nich, takie jak Troglocaris anophthalmus (Kollar, 1848), zasiedlają wyłącznie jaskinie na terenie Półwyspu Bałkańskiego i Półwyspu Apenińskiego; inne, o których mowa będzie w tym artykule, podobnie jak krewetki azjatyckie, preferują silnie zarośnięte brzegi rzek, zasiedlając cieki wodne południowej części Europy.

Chcąc poznać dokładniej dwa gatunki krewetek, wybrałem się w lipcu 2015 roku na trzymiesięczną wyprawę rowerową dookoła Europy, podczas której pokonałem 12 125 km, przemierzając obszar 21 państw. Celem wyprawy o nazwie Tour de Shrimp 2015, której patronował Magazyn Akwarium, była m.in. wstępna inwentaryzacja stanowisk Atyaephyra desmarestii (Millet, 1831) i Dugastella valentina (Ferrer Galdiano, 1924) opisanych w literaturze.

Dugastella valentina

Pierwszym gatunkiem, który udało mi się spotkać na trasie, była Dugastella valentina, zasiedlająca wyłącznie słodkowodne rzeki i laguny hiszpańskiej prowincji Walencja. Jeszcze w latach osiemdziesiątych XX wieku gatunek notowany był w ponad trzydziestu stanowiskach w tym regionie. Niestety, w ponad dwudziestu z nich, które uwzględniłem w swoich obserwacjach, nie udało mi się znaleźć ani jednego osobnika. Główną przyczyną zaniku tego gatunku jest degradacja siedlisk, do której przyczynia się przede wszystkim działalność człowieka, a jej głównym przejawem, oprócz działań melioracyjnych, jest introdukcja obcych gatunków zwierząt, pierwotnie niewystępujących w danym środowisku.

Niektóre spośród siedlisk – zaznaczonych na mapach, którymi się posługiwałem – były już całkowicie pozbawione wody, inne, takie jak laguny, zostały silnie zanieczyszczone przez działające na ich obszarze zakłady przemysłowe, a do ich wód (nierzadko częściowo lub całkowicie znajdujących się na obszarach chronionych) w celach rekreacyjnych i wędkarskich celowo wprowadzono ryby karpiowate i drapieżne. Nic więc dziwnego, że gatunek klasyfikowany jest według IUCN (Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody) jako NT (bliski zagrożenia), przy czym istnieje duża szansa, że w najbliższym czasie stanie się gatunkiem zagrożonym (EN), jeśli tylko kolejna inwentaryzacja wykaże obecność tego skorupiaka w mniej niż dziesięciu stanowiskach.

Kumak Shrimp – hodowla krewetek akwariowych
rafal.maciaszek@kumakshrimp.pl
www.kumakshrimp.pl
www.facebook.com/kumak.shrimp

[Pełny tekst publikacji w wydaniu drukowanym lub pliku cyfrowym wydania]

Opublikowano drukiem w Magazynie Akwarium nr 3/2017 (163).