ArtykułyEncyklopedia

Xenotilapia melanogenys (Boulenger, 1898)

Xenotilapia melanogenys (Boulenger, 1898)

Inne nazwy: Enantiopus melenogenys

Pochodzenie: Występuje na obszarze prawie całego jeziora Tanganika, na piaszczystym dnie w strefie litoralnej. Gatunek ten nie został do tej pory stwierdzony jedynie w obszarze od Kalemie do wyspy Kavala w Demokratycznej Republice Konga. Na tym terenie odławiana jest Xenotilapia sp. „Kilesa”, różniąca się nieco ubarwieniem. “Melanogenys” występuje w bardzo dużych koloniach, w których samce kopią budowle godowe, a inkubujące samice tworzą oddzielne grupy. W okresie godowym wypływają na płytsze wody, poza tym okresem występują na głębszych obszarach nawet do 40 metrów.

Opis gatunku: X. melanogenys to ryby o bardzo silnie wydłużonym ciele, 5-6 razy tak długim jak wysokim. Samce dorastają do 15 cm długości, samiczki są nieco mniejsze. Głowa jest również silnie wydłużona, a pysk zaostrzony i nieco spłaszczony grzbietobrzusznie. Występuje wyraźny dymorfizm płciowy, samiczki są szare, samce zwłaszcza w okresie godowym są niezwykle barwne. Ciało dorosłych osobników męskich jest srebrnoszare z niebieską poświatą utworzoną przez rzędy drobnych niebieskich kropek biegnące wzdłuż ciała. Głowa ma fioletowy poblask, a u niektórych wariantów geograficznych może mieć zabarwienie srebrnozielone. Górna część pyska ma wyraźne czarne zabarwienie, a dolna niebieskie, fluorescencyjne wzorki. Na spodniej stronie pyska występują czarno-żółte znaczenia, które uwidaczniają się w okresie godowym przy rozchylaniu skrzeli i opuszczaniu jego dna. Na tylnych częściach pokryw skrzelowych występuje czarna, wyrazista plama. Płetwy są srebrzyste z niebiesko-żótło-czarnymi wzorami. Obrzeżenie płetwy grzbietowej jest żółte z występującymi u niektórych wariantów czarnymi plamami. Płetwy odbytowa i brzuszne mają szerokie, czarne, zewnętrzne obrzeżenie. Znane są różne warianty geograficzne różniące się nieco ubarwieniem tułowia i wzorami na płetwach (szczególnie płetwie grzbietowej) oraz typem zachowań godowych (tworzone są różne typy godowych budowli).

Rozmnażanie: Ikrę i narybek inkubuje wyłącznie samica. Samce budują specyficzne budowle godowe w postaci okręgów. W warunkach naturalnych na piaszczystym podłożu okręgi tworzone są jeden koło drugiego i tworzą duże przestrzenie godowe. Dojrzały płciowo samiec zwabia gotową do tarła samicę. Samica wybiera najbardziej atrakcyjnie ubarwionego partnera, o najlepiej przygotowanym okręgu, po czym odbywa się tarło, a samica zbiera składaną partiami ikrę do pyska. Samice mogą odwiedzać tereny godowe kilku samców. Zwykle w zbiorniku w jednym czasie może dojść do tarła kilku samic z jednym lub kilkoma samcami. Po tym czasie samice odpływają w ustronne miejsce i tam inkubują ikrę. W naturze inkubujące samice tworzą stada. Po okresie około 2,5 – 3 tygodni samice wypuszczają młode z pyska i więcej się nimi nie opiekują. W jednym miocie samica może wypuścić od 30 do 40 sztuk narybku. Brak opieki samicy powoduje, że w zbiorniku ogólnym nie ma możliwości bezpiecznego odchowania potomstwa. Od pierwszego momentu samodzielności maluchy żerują na piasku.

Akwarium: Ryby te powinny być trzymane w grupach 2-3 samców i kilku samic. Ryby te wymagają dużego zbiornika o długości minimum 150 cm i szerokości 60 cm. Są to wartości minimalnego akwarium dla tych ryb. Powierzchnia dna w tym wypadku jest bardzo ważna ze względu na tworzenie specyficznych budowli godowych w postaci okręgów o średnicy dochodzącej do 30-40 cm. Akwarium powinno zawierać duże przestrzenie piaszczystego dna o grubości 5-8 cm. „Melanogenys” można trzymać w akwarium jednogatunkowym lub w towarzystwie innych gatunków rodzaju Xenotilapia, np. z X. singularis lub X. ochrogenys, także niektórymi przedstawicielami rodzaju Julidochromis, Telmatochromis, zależnie od wystroju akwarium Można trzymać je także z przedstawicielami rodzajów Cyprichromis i Paracyprichromis. Parametry wody muszą spełniać wymagania takie jak dla wszystkich ryb z jeziora Tanganika.

Pokarm: Ryby te w naturze odżywiają się skorupiakami i małymi bezkręgowcami. W akwarium najlepszymi pokarmami są różnego rodzaju mrożonki takie jak: mysis, kryl, dafnia, wodzień, drobno pokrojone krewetki. Dietę można uzupełniać płatkowanymi i granulowanymi sztucznymi pokarmami przeznaczonymi dla ryb mięsożernych.

Pokaż więcej

Powiązane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button